Bardzo często medycynę estetyczną i chirurgię plastyczną wrzuca się do jednego worka. Jednak są to dość różne działy sztuki medycznej. Medycyna estetyczna zajmuje się zapewnieniem dobrej jakości życia ludzi zdrowych, proponując im działania zapobiegawcze, nastawione głównie profilaktykę starzenia się skóry. Bardzo ważnym zadaniem jest też odtworzenie wyglądu do stanu, jaki był przed rozpoczęciem procesu starzenia się. Ponadto medycyna estetyczna koryguje defekty estetyczne o różnym podłożu. W przeciwieństwie do chirurgii plastycznej, opiera się na pozachirurgicznych zabiegach. Wykonuje się je ambulatoryjnie.
Specjaliści medycyny estetycznej to bardzo często lekarze różnych działów medycyny, np. dermatolodzy, stomatolodzy czy nawet okuliści. Na specjalistycznych szkoleniach zdobywają odpowiednią wiedzę, która potem wykorzystują w praktyce. Medycyna estetyczna powstała w latach siedemdziesiątych XX wieku, a w Polsce pojawiła się w latach dziewięćdziesiątych. Dziś mamy sporo dobrze wykształconych specjalistów, którzy potrafią pomóc przy np. usuwaniu rozstępów czy cellulitu. Dzięki ich działaniom wiele osób odzyskuje pewność siebie.
Chirurgia plastyczna zwana też kosmetyczną lub estetyczną zajmuje się korektą rzeczywistych lub odczuwalnych defektów ciała. Jej pierwociny znane były już w starożytności, gdy operacyjnie korygowano np. kształt oczu. Z XV wieku pochodzi opis zabiegu, w którym odnowiono nos psu. Te techniki były jednak często nieskuteczne ze względu na bardzo duże ryzyko zakażenia. Prawdziwy rozwój chirurgii plastycznej nastąpił w czasie II wojny światowej. Liczne urazy twarzy i ciała żołnierzy sprawiły, że lekarze chcieli im pomóc przez rekonstrukcję. Potem przyszedł czas na rekonstrukcje wad wrodzonych, m.in. rozszczepień warg czy podniebienia.
Chirurgia plastyczna jest bardzo ściśle związana z innymi dziedzinami medycyny, takimi jak chirurgia dziecięca, laryngologia czy ortopedia. Dzięki temu wielu osobom można przywrócić nie tylko normalny wygląd, ale przede wszystkim sprawne funkcjonowanie. Oczywiście często niezbędna jest długotrwała rehabilitacja.
Do najczęstszych zmian, które wymagają interwencji chirurga plastycznego należą m.in. nowotwory złośliwe, które usadowiły się na skórze (głównie twarzy i kończyn), rozległe świeże obrażenia ciała, oparzenia skóry. Chirurg plastyk bardzo często naprawia takie wady wrodzone jak rozszczepy podniebienia i warg. Są to bardzo skomplikowane operacje, wymagające dużej wiedzy.
Chirurgia plastyczna może też pomóc ludziom, którzy w wyniku chorób i urazów mają zniekształcenia, także te natury estetycznej. Chirurdzy plastyczni potrafią zrekonstruować przerwane ścięgna i pomóc w przypadku oskalpowania.
W Polsce pierwsze operacje z zakresu chirurgii plastycznej odbyły się już na początku lat pięćdziesiątych. Wtedy w Polanicy utworzono specjalny oddział szpitala o tej specjalności. Leczeni byli w nim przede wszystkim chorzy z wrodzonymi i nabytymi zniekształceniami, m.in. z okresu wojny. Z czasem powstały kolejne ośrodki ze znakomitymi specjalistami, którzy opracowali własne metody leczenia.
